Znaczenie ciszy.

 

My, rdzenni mieszkańcy Północy, znamy ciszę. Nie boimy się jej. W istocie jest ona dla nas potężniejsza niż słowa. Nasi starsi bracia byli wykształceni w sposobach zachowania ciszy i przekazali nam tę wiedzę. Mówili nam: obserwuj, słuchaj, a potem działaj. To jest sposób na życie w przebudzeniu.

Obserwuj zwierzęta, aby zobaczyć, jak dbają o swoje dzieci. Obserwuj osoby starsze, aby zobaczyć, jak się zachowują. Obserwuj białego człowieka, aby zobaczyć, czego chce. Zawsze najpierw obserwuj, z sercem i umysłem, a potem się nauczysz. Kiedy już wystarczająco dużo zaobserwujesz, wtedy możesz działać bez strachu.

Z Tobą jest odwrotnie. Wy uczycie się przez mówienie. W szkole nagradzają dzieci, które więcej mówią. Na ich przyjęciach wszyscy starają się mówić.
W pracy zawsze mają spotkania, na których każdy każdemu przerywa i każdy mówi pięć, dziesięć lub sto razy. I nazywają to "rozwiązywaniem problemu". Kiedy są w pokoju i jest cisza, denerwują się. Muszą wypełnić przestrzeń dźwiękami. Więc mówią impulsywnie, nawet zanim wiedzą, co chcą powiedzieć.

Biali ludzie lubią się kłócić. Nie pozwalają nawet drugiej osobie dokończyć zdania. Zawsze przerywają. Dla nas jest to bardzo lekceważące, a nawet bardzo głupie. Jeśli zaczniesz mówić, nie będę Ci przerywać. Będę Cię słuchać. Mogę przestać Cię słuchać, jeśli nie spodoba mi się to, co mówisz. Ale nie zamierzam Ci przerywać. Kiedy skończysz, podejmę swoją decyzję na temat tego, co powiedziałeś, ale nie powiem Ci, jeśli się nie zgodzę, chyba że jest to ważne. W przeciwnym razie po prostu będę siedzieć cicho i odejdę. Powiedziałeś mi to, co muszę wiedzieć. Nie ma nic więcej do powiedzenia. Ale dla większości białych ludzi to nie wystarczy.

Ludzie powinni myśleć o swoich słowach jak o nasionach. Powinni je zasadzić, a potem pozwolić im rosnąć w ciszy. Nasi starsi bracia nauczyli nas, że ziemia zawsze do nas mówi, ale my musimy być cicho, by jej słuchać…

~ Native Indian via Marek Majchrowski

Namaste