Pozwól innym myśleć i czuć to, co myślą i czują.

Inni osądzają Ciebie, aby uniknąć bycia osądzanymi.
Zawstydzają Cię, obwiniają i wywołują u Ciebie poczucie winy, żeby uciec od własnego ukrytego poczucia winy i wstydu.
Obrzucają Cię wyzwiskami, bo kiedyś ich obrzucano wyzwiskami.

Próbują Cię zranić i kontrolować, gdyż są głęboko zranieni, pełni niepokoju i najprawdopodobniej są tego nieświadomi.
Pomniejszają Twoją wartość, ponieważ pomniejszyli swoją.
Zwracają uwagę na Twoje porażki, aby nikt nie widział ich niepowodzeń.

Nie chodzi o to, aby akceptować czy uważać za normalne czyjeś pozbawione życzliwości, nieświadome zachowanie.
Lecz tylko o to, aby pomóc Ci zdać sobie sprawę, że ich zniewagi nigdy tak naprawdę nie dotyczą Ciebie.
Mają swój wizerunek na temat Ciebie, ale ich wizerunek nie jest Tobą.

Każdy walczy z niewidzialnymi wewnętrznymi demonami i traumą, których może nigdy nie zrozumie w pełni i projektuje je na zewnątrz, aby nie patrzeć do wewnątrz.
Zrozumienie tego może pomóc nam współczuć tym, którzy są dla nas "podli".

Oczywiście zawsze możemy wyznaczyć granice, mówić otwarcie lub odejść, jeśli czujemy, że jest to dla nas właściwe.
Możemy odważnie głośno nazwać to nieświadome zachowanie i odmówić zaangażowania się w nie. Ich koszmar nie musi stać się naszym własnym.
Ich świat nie musi być naszym.

Pozwól innym myśleć i czuć to, co myślą i czują.
Nie możesz kontrolować tego, co inni myślą o Tobie dzisiaj.
Twoja odpowiedzialność i Twoja wolność, leżą w tym, co Ty myślisz, czujesz, mówisz i robisz.
Możesz nie być w stanie obudzić innych z ich koszmaru, ale możesz pozostawić dramaty za sobą i obudzić własne, pełne dzikości, kochające i opiekuńcze serce.

Jeff Foster