Mniszek pospolity – wiosenne kuracje łodyżkami, zielem i mleczkiem.

Mniszek lekarski [Taraxacum officinale] jest jedną z najbardziej pospolitych, jednocześnie najużyteczniejszych roślin leczniczych. Występuje dziko w całej Europie. W Polsce wiosną żółci się na łąkach i pastwiskach, ogrodach, trawnikach, ugorach.
Właściwości lecznicze mniszka jako pierwszy opisał tysiąc lat temu perski lekarz Awicenna. Do aptek trafił w XIII wieku jako deus leonidas. W XI wieku niemiecki mnich, lekarz i botanik Otto Brunfels nadał mu nazwę capit monachi i być może stąd wywodzi się polska nazwa mniszek.
Pod koniec średniowiecza na terenach Polski mniszek był ziołem powszechnie znanym i wszechstronnie stosowanym. Jedna z jego nazw ludowych „męska stałość” wyjaśnia dlaczego chętnie go używali mężczyźni. Nie chodzi bynajmniej o wierność. Inne popularne nazwy to dmuchawiec, mlecznica, wilczy ząb, mnisza główka

Mniszek jest rośliną wieloletnią

o grubym korzeniu palowym, z którego wczesną wiosną wyrasta rozeta lancetowatych liści. Na przełomie kwietnia i maja pojawiają się nieliczne pędy puste kwiatowe wypełnione białym sokiem i charakterystyczne żółte kwiaty. Po przekwitnięciu pokrywają się białymi delikatnymi puchowymi kulami. W każdej z nich, po rozsypaniu przez wiatr owoców pozostaje łysa główka otoczona wianuszkiem zeschniętych listków. Wyglądająca niczym miniaturka ogolonej głowy mnicha.

Mniszek pospolity właściwości

Charakterystyczny lepki biały sok mleczny występujący w całej roślinie zawiera m.in. rozpuszczalną gorzką substancję taraksacynę, której budowy chemicznej dotąd nie udało się ustalić. Ponadto całą gamę związków czynnych, biopierwiastków, witamin i olejki eteryczne. Surowcem leczniczym jest cała roślina, przede wszystkim korzenie, ale ziele, liście i kwiaty  pobudzają produkcję żółci i soków trawiennych. Mniszek działa krwiotwórczo i wzmacniająco, wspomaga metabolizm, wiąże toksyny i odtruwa.

• • Korzeń mniszka zbierany jesienią regeneruje miąższ wątroby. Pomaga w chorobach wątroby (nawet marskości) dróg żółciowych, trzustki, zaburzeniach trawienia, otyłości i nowotworach.
  • Liść mniszka zbieramy przed kwitnieniem. Wspomaga nerki, wątrobę, oczyszcza z toksyn, przyspiesza spalanie tłuszczu. Wzmacnia wzrok i kości.
  • Kwiaty mniszka w postaci syropów wspomagają odporność, pomagają przy przeziębieniu, infekcjach gardła kaszlu
  • Łodygi kwiatostanowe zbierane w czasie kwitnienia pomagają w przewlekłym zapaleniu wątroby, cukrzycy, dolegliwościach skórnych, działają oczyszczająco

Kuracja łodyżkami mniszka

Łodyżki zbieramy wraz z kwiatostanem. Myjemy i dopiero wtedy usuwamy koszyczki, które wykorzystamy do sałatek,  syropów i mikstur PRZEPISY. Wolno żujemy 5-6 łodyżek. Początkowo mają gorzkawy smak, ale są chrupkie i soczyste. Po przeprowadzeniu 14 dniowej kuracji będziemy zdumieni jej wspaniałym działaniem. Pomoże przy:

• Chorobach wątroby, przewlekłym zapaleniu, silnym bólu sięgającym pod prawą łopatkę
• Cukrzycy i niedomaganiach trzustki.  Wzmacnia trzustkę, reguluje cukier, wspomaga wydzielanie soków trzustkowych. Diabetycy mogą zjadać nawet 10 łodyg dziennie przez cały okres kwitnienia.
• Problemach skórnych – wypryskach, wysypkach, liszajach, swędzeniu skóry
• Kamicy żółciowej – pobudzają czynności pęcherzyka żółciowego, wątroby, bezboleśnie rozpuszczają kamienie
• Niedomaganiach żołądka – pobudzają wydzielanie soków trawiennych, oczyszczają żołądek z zalegających substancji
• Osłabieniu psychicznym i fizycznym. Osoby ciągle niedomagające i zmęczone powinny przeprowadzić 14-dniową kurację łodyżkami
• Dnie, reumatyzmie, obrzękach śledziony, gruczołów
• Problemach z oczami, ze wzrokiem
• Smutku, przygnębieniu melancholii

Pozostałe części mniszka

Kwiaty mniszka
Żółciutkie kwiaty mają dobroczynny wpływ na przemianę materii, wątrobę i ogólne wzmocnienie. Można robić z nich sałatki, dodawać do twarożków, kanapek, potraw.
Herbatka: łyżkę stołową kwiatów zalać 2 szklankami wody. Gotować na wolnym ogniu 20 minut, pić 2 razy dziennie po szklance. Napar z kwiatu stosuje się przy niedomodze jajników, zapaleniu przydatków, skąpych krwawieniach macicznych i zaburzeniach miesiączkowania. Przygotowujemy identycznie jak z ziela.

Liście mniszka
Oczyszczają z toksyn, odtruwają, ogólnie wzmacniają. Chrupiemy świeże listki, mieszamy z jogurtem lub robimy sałatkę:
2 garście młodych listków namoczyć w osolonej wodzie na 1/2 godziny, by pozbyć się goryczki. Osuszyć porwać na kawałki. Wymieszać ze zmiażdżonym ząbkiem czosnku, dodać łyżeczkę soku z cytryny i 2-3 łyżki oliwy z oliwek. Doprawić solą, pieprzem.
Napar z ziela
Robimy napar z poszczególnych części rośliny lub całej. Łyżkę ziela zalewamy szklanką wrzątku, lekko podgrzewamy. Pijamy po 1/2 szklanki 3 razy dziennie pół godziny przed jedzeniem.
Oczyszcza krew z toksyn, łagodzi bóle wątroby, rozkurcza mięśnie gładkie przewodów żółciowych. Hamuje negatywny wpływ wirusów na wątrobę, przeciwdziała marskości. Wzmacnia orgazm, podnosi odporność na zakażenia. Przepłukuj kłębuszki – filtry nerkowe.
Białe mleczko mniszka
Liść, łodyżka i świeżo zerwany kwiat dają mleczko, które likwiduje kurzajki i brodawki.  Pomaga przy opryszczce, łupieżu, egzemie trądziku. Sposób ten stosowali Arabowie już w VII w.  Po wymieszaniu z wodą destylowaną stosować do przemywania oczu (bielmo, zmętnienie rogówki), przemywania piegów, ciemnych plamek wątrobowych na dłoniach i twarzy.
VIII wieku. Po rozrzedzeniu wodą destylowaną do przemywania oczu.
Przetwory lecznicze z mniszka – receptury i zastosowanie TUTAJ

https://sekrety-zdrowia.org/mniszek-pospolity-lekarski-wlasciwosci/?fbclid=IwAR3Sj62KtxDm6Hc-PNBs-DT1CWOC4L9hQPjC5WMbhOLsX3k6cNTzz68HKys