I co powiesz na to, by pozostać w tym w milczeniu,
by nie komentować, nie sprawdzać,
nie analizować, nie poprawiać,
tylko pozwolić temu płynąć
przez Twoje trzewia?
Spróbuj, przekonań się, co zmieni się
w Tobie...
Jak się czujesz, kiedy
POZWOLISZ...
ODPUŚCISZ...
i odpoczniesz
w życiu takim, jakie jest...
To takie cenne, po prostu być
razem w tej otwartej przestrzeni,
gdzie niczego nie trzeba rozwiązywać, ani wyjaśniać
gdzie nie potrzebujemy siebie naprawiać
ani być naprawianym.
Gdzie nasze palące pytania nie muszą mieć odpowiedzi.
Gdzie wreszcie nasze pytania, mogą pozostać
po prostu pytaniami.
Gdzie nie trzeba naszej niepewności
przekształcać w pewność.
Gdzie nasze wątpliwości mogą być
po prostu wątpliwościami.
Tutaj w tym ciepłym objęciu, w którym jesteśmy
W tym miejscu prawdziwej medytacji, bez medytującego,
bez celu, bez kontrolującego,
nie musimy znaleźć odpowiedzi,
nie musimy dojść do żadnych mentalnych
wniosków na temat życia,
nie musimy niczego przepracować,
nie musimy wiedzieć,
ponieważ ostatecznie, całe to nasze
zastanawianie się i wędrowanie myślami,
nasze spróbujmy-to-wszystko-rozwiązać,
albo spróbujmy-to-wszystko-naprawić,
nasze męczące poszukiwanie i dążenie,
i cała ta nasza desperacja,
żeby znaleźć odpowiedzi - to wszystko
ma po prostu pozwolenie,
żeby tu być...
dokładnie takie, jakie jest...
Jeff Foster
❤️
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz